[:pl]Jak napisał Nathaniel Emmons „Nawyk jest albo najlepszym sługą, albo najgorszym panem”. Najprostsza z definicji nawyku mówi, iż jest to czynność zautomatyzowana, którą nabywa się poprzez ćwiczenia. Oznacza to, że pozostaje ona poza kontrolą świadomości człowieka i jest wykonywana odruchowo.

Każdy z nas przez szereg lat wykonywania zadań i obowiązków wykształca własne nawyki pracy. W książce „7 nawyków skutecznego działania” S. R. Covey zawarł stwierdzenie, iż jednym z bardziej interesujących aspektów ludzkiego życia jest praca nad sobą w kontekście kształcenia nawyków.
Oto one:

– Proaktywność, czyli nawyk związany z wyrabianiem umiejętności pozytywnego myślenia oraz podejmowania aktywności, zmierzających do zmieniania siebie oraz otaczającego nas świata. Proaktywność to umiejętność pracy bez nadzoru, a także budowanie dobrych relacji z ludźmi. Zakłada inicjatywę i zaangażowanie.

– Wizualizacja celów, czyli rozpoczynanie działania z wizją końca. Skuteczność działań jest większa, jeśli potrafimy wizualizować własne cele.
– Właściwe priorytety. Rób najpierw to, co najważniejsze.
– Doskonalenie siebie w działaniach.     
– Zrozumienie innych, czyli koncentrowanie się na empatii, uważnym słuchaniu, zadawaniu pytań.
– Synergia, bo wspólne działanie przynosi zdecydowanie lepsze efekty niż najcięższa praca pojedynczej osoby.

Klamrą spinającą powyższe nawyki jest nawyk zwany „ostrzeniem piły”. Dotyczy on czterech stref, które powinniśmy rozwijać i stale doskonalić: ciała, umysłu, ducha i serca.
Jak wiadomo wykształcenie właściwych nawyków nie jest rzeczą prostą, ale umiejętne ich wykorzystanie podczas wykonywania naszych codziennych obowiązków ma zdecydowany wpływ na komfort naszej pracy i obniżenie poziomu stresu.[:]